🤚🏻Een bon en een prent?!👮🏼‍♀️

We hielden ons toch zo goed aan die anderhalve meter en het niet samenscholen? 😅

Hier komt even een intens persoonlijk stuk tekst ❤

Terwijl vrij alle ZZP’ers in maart hun cadeaubonnen heel briljant en ijverig  hebben gepromoot, was ik daar natuurlijk weer helemaal niet mee bezig. Iets met “dat komt later wel” #laks ?🤔😅

Maar ik dacht, laat ik het maar wel doen! Want dit is een van die cadeaubonnen die dus wel enorm origineel is!🥳
Je geeft niet alleen mooie foto’s met deze bon, maar ook hele mooie herinneringen voor later.🥰

Laatst kwam ik er dus zelf maar weer eens achter hoe belangrijk foto’s, of sowieso beeldmateriaal, is.

Ik had vroeger de liefste en leukste oppas die je je maar kunt voorstellen en zelfs nog beter. Zij heeft heel veel voor mij betekent en ik mis haar nog elke dag. 😔

Onvoorstelbaar dat iemand zo’n enorm plek in je hart kan innemen en je dat, heel stom maar eerlijk toegegeven, pas doorhebt als diegene er niet meer is.
De enige tastbare herinnering aan haar is een enorme ijsbeer knuffel die ik nog altijd heb, “Kloekie” 🥰 en van haar heb gekregen toen ik 3 jaar werd, schat ik zo?

Het contact verwaterde, waar ik nog altijd enorm veel spijt van heb. Ik had haar zo graag willen laten kennismaken met mijn eigen kleine meid. Sindsdien doe ik dingen gewoon, het liefste gelijk. Want ik wil nooit meer zomaar nog eens zoveel spijt van iets krijgen en zulke mooie kansen missen.

Laatst had ik een oproepje gedaan op facebook wie er misschien nog een tuinbankje heeft staan onder het mom #durftevragen.
De dochter van mijn oppas reageerde daarop en het begin van een herstel was geboren…
Wij kwamen daar aan om het bankje op te halen en zij kwam aan met een grote envelop met mijn naam erop. Ik keek erin en zag direct allemaal foto’s. Mijn hart begon direct sneller te kloppen. Deze lagen al die tijd in het huis van mijn oppas. Jarenlange herinneringen aan onze tijd samen. We hebben een tijdje zitten praten en eenmaal thuis heb ik ze op mijn gemak bekeken. Het waren heel veel foto’s van mij als kind. Van klein tot groot. Zelfs het stoffen hartjes fotolijstje met een schoolfoto van mij erin, die zij destijds altijd op haar slaapkamer had staan zat erbij. Ik herkende hem nog uit duizenden! 😍

Ik kreeg een brok in mijn keel. Al die jaren heeft zij zo ontzettend veel foto’s en herinneringen aan mij bewaard en gekoesterd. Ik had er echt even geen woorden voor, zo mooi en zo vol liefde.

Ik snakte naar een foto waar ze zelf ook opstond. En ja! 3 foto’s van ons samen! ik barste spontaan in snikken uit bij het zien van haar gezicht! Al die herrineringen, al die warmte! Zelfs de geuren van toen, van haar huis, van haar parfum, van alles wat met haar te maken had, kwamen weer terug.

1 van die foto’s hangt inmiddels aan onze wall of memories en kijk ik elke dag naar. Zo dierbaar!
Nu is het mijn beurt om deze herinneringen te koesteren, net zoals zij dat al die jaren heeft gedaan. Voor Altijd en Eeuwig.

Hiermee wil ik dus maar weer aangeven… Lieve mensen, maak foto’s, alsjeblieft! En niet alleen op bijzondere momenten, of wanneer je denkt dat het moet. Maar ook gewoon tussendoor! Maak foto’s! Duizenden! Van iedereen die je lief is en niet van hun alleen, maar ook juist van jullie samen. Want zoals ik snakte naar een foto waarop wij samen stonden, zo zal ik niet de enige zijn.

Maak tijd om foto’s te maken, van samen op de foto gaan. Want ook de herinneringen die niet tastbaar zijn, zijn belangrijk. Het gevoel, het gelach, de liefde!

Ok toegegeven….. Nu kan het nog even niet, maar straks weer wel! En doe het dan ook. Stel het niet uit, wees impulsief.

Geef daarom bijvoorbeeld een cadeaubon voor een fotoshoot aan iemand die je lief is, met een mooi verhaal erbij, zoals het mijne. Want ooit is het te laat en krijg je enorme spijt.
❤