Mooi mens.

Een leven vol verhalen

Vroeger, toen ik nog op school zat, vond ik geschiedenis altijd een heel fijn vak. Niet alleen omdat de geschiedenis mij zeer interesseert, maar ook door de leraar die ik toen had. Hij kon zo goed vertellen! Heerlijk om daar 1 uur, of met wat geluk zelfs 2 uur, naar te mogen luisteren.

En zulke mensen kom je echt niet alleen op school tegen. Misschien heb je wel zo’n collega, of buur. Of in mijn geval, in de studio.
Deze pracht vrouw bijvoorbeeld. Ik hing, bij wijze van, aan haar lippen. Wat zij heeft meegemaakt, hoe zij haar leven heeft geleid, haar baan. Maar ook vertelde ze over haar man, haar kinderen. Ieder hoofdstuk uit haar leven was bijzonder. Dat vond ik dan in elk geval. Ze kon zo mooi vertellen.

Ze kwam in de studio voor een paar portretten. We hebben ook niets anders gedaan dan dat. Toen ik de foto’s ging bekijken, had ze gewoon op elke foto een andere uitdrukking. En elke uitdrukking kon ik weer plaatsen bij een hoofdstuk uit haar leven. Van ingetogen tot enorm spontaan.
Ik vond het heel bijzonder dat geen enkel portret dezelfde uitstraling had.

Ik was trots op mijzelf dat ik dit vast heb kunnen en mogen leggen, die momenten heb weten te pakken. Ik vond het oprecht een hele eer om deze pracht vrouw, topper, power vrouw in de studio te mogen hebben.
Maar ik vind het bovenal fantastisch hoe deze vrouw is, en hoe zij in het leven staat, wat ze deed en nu nog altijd doet. Haar uitdrukkingen, haar uitstraling. En hoe zij deze in een klein uurtje allemaal heeft laten zien!