Eva.
Eva.
Mensen zeggen vaak tegen mij βJullie zullen, met jouw beroep, wel veel mooie foto’s hebben van Evaβ
Nou… Ik zal je wat vertellen…
Als kind van een fotograaf heb je het echt niet altijd even leuk en makkelijk.
Zeker niet tijdens een wandeling, vakantie of gewoon als mama weer een nieuw idee of accessoire voor in de studio heeft. Maar toch is het stiekem ook wel heel leuk! Alle aandacht, lekker extra gek doen en wat dacht je van de bellenblaasmachine? Machtig mooi! π
En nu even de rollen omgedraaid.. Want ook als fotograaf met een kind heb je het niet altijd even leuk en makkelijk.. Want tijdens diezelfde wandeling, vakantie of met een nieuw idee of accessoire voor in de studio is het stiekem nog best lastig om iedereen mee te laten werken π
Vreemde ogen dwingen, zeggen ze. Dat klopt zeker in de meeste gevallen.
Kindjes die bij mij in de studio komen, laten ineens hele andere lachjes voor de camera zien, dan dat papa en mama krijgen. Even snel een leuke vakantie foto maken… Vergeet het maar!
Maar in de studio ontpoppen ze vaak tot ware fotomodellen.
Maar ik ben niet vreemd voor mijn kind, dus met haar Attitude, (ja, Attitude met een hoofdletter want zo is hetπ) wordt het bijna een gevecht tijdens het shooten (zag je wat ik daar deed trouwens? #woordspeling )
Maar inmiddels weet ik hoe ik Eva een beetje op de foto kan krijgen, ook al heeft ze er echt geen zin in. Soms met een beetje belonen, soms met een spel, soms door gewoon net zo vervelend te doen als zij π
Dus om even kort samen te vatten; Nee, niet heel veel meer dan elke andere ouder van zijn kind heeft π
Eva gaat er wel helemaal voor staan als ik een foto met mijn telefoon maak. Maar begint weg te rennen of boos met haar armen over elkaar te staan als de camera tevoorschijn komt.
En ja, ook mijn kind doet van die gekke neplachen met hardop HAHAHA roepen… Die trouwens wel aanstekelijk werken, waardoor wij weer enorm moeten lachen, waardoor Eva ook gaat lachen… Juist! En dat is dan het moment die ik pak. Misschien geef ik nu de tip van de eeuw en hoeven jullie hierdoor nooit meer naar de fotograaf… (daar had ik beter over na moeten denken trouwens π
)
Maar van ouder op ouder gun ik jullie deze tip!
Maar nu even naar het moment van deze collage.
Begin September zijn we als gezin gaan wandelen in het Deelerwoud. Aanradertje!
Na een paar spetten, plonsen en zelf stort regen, kwamen we langs hele mooie plekjes in het bos. Het groen wat nu diep donkergroen is, met het bruin van de kale basten van de bomen… Eeuwig mooi.
We zagen herten, een Schotse Hooglander en de paarse heide. Wat een ongelofelijk mooi uitzicht heb je daar!
Uiteraard was de camera mee, en moesten Eva en Nuts eraan geloven. Dat werd hem niet natuurlijk. Nuts rook te veel, waardoor ze constant afgeleid was en Eva wilde alleen maar lopen, rennen en vliegen. Niet heel gek natuurlijk, maar voor mij als mamarazzi wel weer jammer. π
Door eerder genoemde trucjes zijn er toch nog een paar leuke platen uitgekomen waar wij, als ouders, echt wel weer trots op zijn. Of ik er als fotograaf trots op ben, dat laat ik nog even in het midden, maar ik vond ze absoluut de moeite waard om ze met jullie te delen!
Liefs, Megan