Tag: portret\

Shoots

Eva.

/

Eva.

Mensen zeggen vaak tegen mij “Jullie zullen, met jouw beroep, wel veel mooie foto’s hebben van Eva”

Nou… Ik zal je wat vertellen…

Als kind van een fotograaf heb je het echt niet altijd even leuk en makkelijk.
Zeker niet tijdens een wandeling, vakantie of gewoon als mama weer een nieuw idee of accessoire voor in de studio heeft. Maar toch is het stiekem ook wel heel leuk! Alle aandacht, lekker extra gek doen en wat dacht je van de bellenblaasmachine? Machtig mooi! 😜

En nu even de rollen omgedraaid.. Want ook als fotograaf met een kind heb je het niet altijd even leuk en makkelijk.. Want tijdens diezelfde wandeling, vakantie of met een nieuw idee of accessoire voor in de studio is het stiekem nog best lastig om iedereen mee te laten werken 😜

Vreemde ogen dwingen, zeggen ze. Dat klopt zeker in de meeste gevallen.
Kindjes die bij mij in de studio komen, laten ineens hele andere lachjes voor de camera zien, dan dat papa en mama krijgen. Even snel een leuke vakantie foto maken… Vergeet het maar!
Maar in de studio ontpoppen ze vaak tot ware fotomodellen.

Maar ik ben niet vreemd voor mijn kind, dus met haar Attitude, (ja, Attitude met een hoofdletter want zo is het😑) wordt het bijna een gevecht tijdens het shooten (zag je wat ik daar deed trouwens? #woordspeling )
Maar inmiddels weet ik hoe ik Eva een beetje op de foto kan krijgen, ook al heeft ze er echt geen zin in. Soms met een beetje belonen, soms met een spel, soms door gewoon net zo vervelend te doen als zij 😝

Dus om even kort samen te vatten; Nee, niet heel veel meer dan elke andere ouder van zijn kind heeft 😕

Eva gaat er wel helemaal voor staan als ik een foto met mijn telefoon maak. Maar begint weg te rennen of boos met haar armen over elkaar te staan als de camera tevoorschijn komt.
En ja, ook mijn kind doet van die gekke neplachen met hardop HAHAHA roepen… Die trouwens wel aanstekelijk werken, waardoor wij weer enorm moeten lachen, waardoor Eva ook gaat lachen… Juist! En dat is dan het moment die ik pak. Misschien geef ik nu de tip van de eeuw en hoeven jullie hierdoor nooit meer naar de fotograaf… (daar had ik beter over na moeten denken trouwens 😅 )
Maar van ouder op ouder gun ik jullie deze tip!

Maar nu even naar het moment van deze collage.
Begin September zijn we als gezin gaan wandelen in het Deelerwoud. Aanradertje!
Na een paar spetten, plonsen en zelf stort regen, kwamen we langs hele mooie plekjes in het bos. Het groen wat nu diep donkergroen is, met het bruin van de kale basten van de bomen… Eeuwig mooi.
We zagen herten, een Schotse Hooglander en de paarse heide. Wat een ongelofelijk mooi uitzicht heb je daar!

Uiteraard was de camera mee, en moesten Eva en Nuts eraan geloven. Dat werd hem niet natuurlijk. Nuts rook te veel, waardoor ze constant afgeleid was en Eva wilde alleen maar lopen, rennen en vliegen. Niet heel gek natuurlijk, maar voor mij als mamarazzi wel weer jammer. 😅
Door eerder genoemde trucjes zijn er toch nog een paar leuke platen uitgekomen waar wij, als ouders, echt wel weer trots op zijn. Of ik er als fotograaf trots op ben, dat laat ik nog even in het midden, maar ik vond ze absoluut de moeite waard om ze met jullie te delen!

Liefs, Megan

Shoots

Jens.

/

Jens.

Jens is geboren! En wat een heerlijke vent is het zeg!

Laatst mocht ik Jens op de foto zetten, voor zijn newbornshoot at home.
Wel zo fijn als het gewoon lekker thuis kan natuurlijk. Vertrouwd en gemakkelijk voor iedereen. En ik als fotograaf, pas me gewoon aan.

Hierdoor kon Jens tussendoor ook gewoon lekker drinken bij zijn mama en in de vertrouwde geurtjes, zonder grote en felle lampen heerlijk tot rust komen voor de fotoshoot.

Zijn mama, Iris, is zelf ook fotograaf! Tijdens haar zwangerschap hadden we het al over of ze zelf de foto’s zou maken, of dat ze iemand daar voor zou vragen. We weten zelf beide uit ervaring, dat hetzelf doen, terwijl je net moeder bent geworden… Dat dat niet altijd uitpakt zoals je in je hoofd hebt, haha! Dus ze zou het natuurlijk zowel zelf doen als iemand ervoor vragen. En ik was die iemand! Super vereerd voelde ik mij! En nog steeds! Want ik heb Jens gewoon op de foto mogen zetten in zijn eerste dagen! En dat is echt wel heel bijzonder mooi!

Jens heeft nog een grote zus! Dubbel zo speciaal dus!
De band die zijn grote zus al heeft met hem is echt onbeschrijfelijk. Ze lief en zorgzaam voor haar nieuwe broertje. Echt een brok liefde. En niet alleen bij de grote zus. Heel het huis zat vol liefde en rust. Alsof Jens er altijd is geweest en zo voelde het ook voor zijn mama. Even wennen weer natuurlijk, met die kleine armpjes en beentjes, maar het voelde direct vertrouwd en dat merk je aan alles.

Jens had die dag extra honger, want jongens moeten groeien en stoer en sterk worden! Maar eenmaal zijn buikje rond gedronken, konden we heerlijk aan de slag met de foto’s!

We begonnen rustig aan met met gewone rustige foto’s. Geen toeters en bellen, gewoon normale poses, met leuke en lichtgekleurde kleertjes met een tikkie contrast erin. Toen hij eenmaal alles prima vond, zijn we wat meer met de poses gaan doen, en zo lag Jens heerlijk zijn buikje te slapen met zijn armpjes onder zijn hoofd! Wat een lekker bekkie!


Toen dat er wel zo’n beetje opstond, wilde zijn moeder toch ook wel graag wat foto’s waarin Jens in een doek gewikkeld was. Zelf ben ik helaas geen ster in “wrappen” maar zijn mama had dit gelukkig al wel eens gedaan.
Daar lag hij dan… In een heerlijke doek gewikkeld, nog altijd heerlijk diep inslaap! We konden echt alles met hem doen, hij vond het wel prima!

2 uurtjes later stond ik al weer buiten met een kaartje vol kostbare momenten van een pasgeboren, stoere kerel die de hele wereld gaat bewandelen!

Welkom, lieve Jens!